De eerste liefde van je leven. Je was waarschijnlijk nog jong en alles was nieuw. Je wist niet wat het is om een relatie te hebben en alle gevoelens die op je af kwamen kende je nog niet.
Veel mensen denken nog met plezier terug aan deze periode en voor sommigen is het zelfs moeilijk om die eerste liefde te vergeten. Uit onderzoek is gebleken dat de persoon zelf niet eens zo heel belangrijk was. Het gaat meer over wie je zelf was en wat je denkt dat je nu niet meer bent.
Toen ervaarde je alles veel heftiger, stond je midden in het leven. Maar waarom kan je die eerste grote liefde nu niet vergeten? Hier volgen een paar theorieën die daar antwoord op proberen te geven.
De eerste keer
De eerste keer echt verliefd worden wordt ook wel vergeleken met de eerste keer dat je iets doet wat adrenaline opwekt, zoals de eerste keer met je auto rijden, de eerste keer bungee jumpen of de eerste keer van een andere spannende ervaring. Als je de eerste keer springt heb je nog alle heftige gevoelens die daarmee gepaard gaan, maar als je voor de tiende keer springt is het gewoonte geworden.
Zo is het met de eerste liefde ook. Je voelt alles nog heel heftig en voor het eerst en daarom ervaar je alles heel intens. Je hebt geen idee waar je mee bezig bent en moet alles nog leren. En dan is er ook die andere persoon die voor het eerst zo’n soort van interesse in je toont. Dit zorgt er voor dat je deze gevoelens weer wilt herleven en dat koppel je aan je eerste vriend of vriendin.
De jeugdjaren
De jaren van onze jeugd waren vaak niet makkelijk. Ze worden geassocieerd met zelfstandig worden en voor het eerst echt leren van het leven. In die tijd is alles wat je meemaakt heel intens. Denk bijvoorbeeld aan een ruzie met een vriendin op school of een onvoldoende die je haalde.
Tijdens die drukke en wisselvallige tijd kwam je waarschijnlijk ook je eerste liefde tegen. Dit waren ook weer gevoelens en gebeurtenissen waarmee je moest leren omgaan. Omdat toen alles als het ware uitvergroot werd, ervaar je dat nu nog steeds zo.
Herinneringen
Het is dus niet de relatie waar je heimwee naar hebt, of de persoon. Het zijn meer de herinneringen aan een periode en de heftige gevoelens van een tiener. Dit is een tijd waarin je veel voor het eerst deed en voor het eerst ervaarde en waarin je waarschijnlijk ook voor het eerst voelde dat je echt leefde.
Naarmate je ouder wordt vervagen die gevoelens en worden die dingen als vanzelfsprekend ervaren. Die snelle hartkloppingen en adrenaline stoten van toen is waar je naar terug verlangt.
Geef een reactie